– Brief van nabestaande –

Orgininal English version, click here

Familie Dodd (Ierland)

In de vroege ochtend van 30 mei 2018 was onze zoon, de 25-jarige Jack Dodd, betrokken bij een auto-ongeluk. Jack was een succesvolle internationale springruiter die in Ierland opgroeide in een liefdevol gezin met vele familieleden. Hij behoorde tot een hechte vriendengroep die net zo goed zijn familie had kunnen zijn.

Na het ongeluk werd Jack overgebracht naar het Maastricht Universitair Medisch Centrum (MUMC+) en we moesten met spoed vanuit Ierland afreizen. Vanaf het moment dat we aankwamen in Maastricht was de zorg en aandacht die het ziekenhuis personeel zowel aan Jack en als aan ons besteedde uitzonderlijk. Wij ontmoetten dr. Marcel Aries, de neurochirurg en de verpleegkundigen die ons meteen meenamen om hem te zien. De dokter legde ons zijn verwondingen uit en de behandeling die hij tot nu toe had gekregen voor zijn ernstig hersenletsel. Nu, bijna een jaar later, vragen we ons af hoe het mogelijk was dat we al die informatie op dat moment konden opnemen. Ons vermogen om te begrijpen wat er gebeurde, is een bewijs van hoe professioneel het personeel op de Intensive Care-afdeling werkt. Goede communicatie is de sleutel.

De medewerkers van MUMC + hebben hun zorgplicht overtroffen door oprecht medeleven te tonen. Dr. Marcel nam de tijd om uit te leggen hoe zij het hersenletsel van Jack wilden behandelen en informeerde ons over het onderzoek dat de universiteit aan het doen is. We hadden – op één dag na – elke dag contact met hem, iedereen heeft een vrije dag nodig….. Na elk gesprek brachten we onze vrienden direct op de hoogte in de wachtkamer. Het was pijnlijk om te zien hoe de hoop op hun gezichten elke dag vervaagde, wetende dat de kans op het ontvangen van goed nieuws steeds kleiner werd. We weten niet precies hoeveel vrienden van Jack bij ons in het ziekenhuis verbleven, maar het was hun aanwezigheid die ons in staat stelde om ook momenten van rust en privacy te hebben in de gezinsaccommodatie die heel bewust door MUMC + aan ons werd verstrekt.

Jack’s toestand verslechterde in het weekend en tegen de vijfde dag wisten we dat ons een toekomst te wachten stond die ons leven voor altijd zou veranderen. We mochten van het personeel op de Intensive Care zo lang als we wilden bij Jack blijven. Zijn hersenen waren te gezwollen en te beschadigd. We maakten een rooster zodat iedereen die bij hem wilde zijn dat ook kon. Op 6 juni 2018 werd de beslissing genomen om de behandeling stop te zetten en Jack te laten overlijden. In dit stadium werden we gevraagd naar en hebben we ingestemd met Jack als orgaandonor. We hebben vernomen van de transplantatie coördinator en dr. Marcel Aries dat drie mensen met succes organen van Jack hebben ontvangen en nu veel beter leven hebben.

In de maanden daarna hebben we de Jack Dodd Foundation opgericht. De stichting probeert ervoor te zorgen dat alle ‘Springruiters’ ergens naartoe kunnen komen in momenten van nood. Met de stichting belichamen we wat Jack altijd was voor zijn vrienden en familie – een geruststellende stem en directe steun ….ook op afstand. Verder ondersteunen we met het fonds families van Springruiters met onvoorziene blessures. En niet onbelangrijk, we willen ook drie organisaties gaan helpen die ons ook zo hebben geholpen in die vreselijke tijd. Het universiteitsfonds HersenStrijd van de intensive care in Maastricht is een van de organisaties. Jack stierf om 07:42 uur op 7 juni 2018.

Trish and David Dodd